ტახტი-ი-ბაჰი (აგრეთვე ტახტბაი) — ბუდისტური სამონასტრო კომპლექსი პაკისტანში, ჰუბერ-პაჰტუნჰავის პროვინციაში, ქალაქ მარდანიდან 15 კმ-ით მოშორებით. კომპლექსი ძვ.წ. I საუკუნით თარიღდება. ურდუს ენაზე Takht ნიშნავს ტახტს, bahi - წყაროს, ნაკადულს. მონასტერს ეს სახელი იმის გამო ეწოდა, რომ ის მდებარეობს ბორცვზე, რომელიც წყლით ნაკადულიდან მარაგდებოდა.
კომპლექსის სიახლოვეს მდებარეობს პატარა თავდაცვითი ქალაქი, რომელიც ამავე ეპოქით თარიღდება.
მიუხედევად არაერთი გამანადგურებელი შემოსევისა ამ ტერიტორიებზე, ტახტ-ი-ბაჰი არაერთხელ გადაარჩინა დანგრევას მისმა ხელსაყრელმა, ბორცვზე მდებარეობამ, განსხვავებით ბევრი სხვა ადრეული ბუდისტური სამონასტრი კომპლექსისგან.
კომპლექსის მიმდებარე ტერიტორია ცნობილია შაქრის ლერწმის დიდი პლანტაციებით.
1980 წელს, იუნესკომ ტახტი-ი-ბაჰი მსოფლიო მემკვიდრეობის სიაში შეიტანა.
